கற்பவை கற்றபின்

மாந்தர் நின்சொல் அறவே மதியார்
அச்சொல் பொன்சொல் போன்றதெனினும்
அவருள் ஒருவராய் நீ இல்லாவிடின்

மாந்தர் நின்சொல் பொன்சொல் என்பார்
நீ சிரும்பிகைக்கும் வேளையிலும்
நீயே அவரின் அவசியம் எனில்

தோல்வி உற்றேன் பலமுறை நான்
எனினும், தோள்கொடுக்க யாருமில்லை
புரிந்து கொண்டேன் இறுதியில் தான்
உன் உயிர்த் தோழன் நீயே என்று